هو الاول و الاخر

چنگ زدن به عالم طبیعت و فرو رفتن در آن ، که عالم کثرت و اختلاف است ، مبدل به حایل و حجاب مى گردد، اگر انسانها خود را از آن پاک کنند و به آنچه که حق و اصیل است روى آورند، معناى توحید و فنا را مى فهمند و موحد مى گردند، و توحیدشان بنابر نهجى مى شود که خداوند متعال بدون تنزیه محض و تشبیه باطل در قرآن فرموده است : (( هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن )) خلاف و نزاع از میان بر داشته مى شود و با اهل معرفت مشاجره نمى کنند که چرا مى گویید: (( ما خدایى را که نمى بینیم عبادت نمى کنیم  )) .

منبعَ: لقاءالله ، ص ۳۳.