کد ثبت علمی:۷۱۳-۶۱۰-۳۴۹۰۴۰۴۰۱۷-۱۹۵۲

من آن چوپان موسایم الهى   که در یاد تو گویایم الهى
قلم باشد عصاى من ، نى من   گلویم ، دفتر دل هى هى من 
چه باشد هى هى من یا الهى   عصاى من نى من یا الهى

اشارت به داستان موسى و شبان در مثنوى مولوى است که آن شبان مطابق با حال خود به نزد حضرت حق مناجات مى کرد که در دفتر دوم نقل شده است که :

دید موسى یک شبانى را به راه   کو همى گفت اى کریم واى اله
تو کجایى تا شوم من چاکرت   چارقت دوزم کنم شانه سرت
اى خداى من فدایت جان من   جمله فرزندان و خان و مان من
اى فداى تو همه بُزهاى من   اى بیادت هى هى و هیهاى من

خداوندا دل دیوانه ام ده   بصحراى غمت کاشانه ام ده
مرا از کار من بیزاریم ده   به اذکار خودت بیداریم ده
چه خوش از لطف خاص کردگارى   به امیدش رسد امیدوارى
مرا محو جمال خویش فرماى   دمادم جلوه هایت بیش فرماى
به ذات و خوى خود محشور میدار   ز زرق و برق دنیا دور میدار
به احسانت حسن را احسنش کن   مر این یک دانه را صد خرمنش کن
دگر دعواى آخر باشد این   الحمد لله رب العالمین

بیت آخرى دفتر دل در وهله اول بدین صورت آمده بود که :

دگر دعواى آخرینم این است   که حمد از آن رب العالمین است

اما به جهت تبرک جستن به آیه مبارکه دهم سوره یونس :

دعویهم فیها سبحانک اللهم و تحیتهم فیها سلام ، وءاخر دعویهم ان الحمد لله رب العالمین در مصراع دوم ((الحمد لله رب العالمین )) را تلاوت فرموده اند که تا تبرک به متن عبارت آیه مبارکه مذکور بوده باشد؛ چه اینکه تمسک و تبرک به عین عبارت آیات و روایات در بیت شعرا در دواوین یک سنت حسنه شعرى است همانند اینکه جناب نظامى در ابتداى خمسه اش فرمود:

بسم الله الرحمن الرحیم   هست کلید در گنج حکیم

نکته بسیار مهم دیگر این که به قلب مبارک و عرشى حضرت مولى روحى فداه اینچنین القاء سبوحى شده است که دفتر دل با ((بسم الله الرحمن الرحیم )) آغاز گردد و با آیه شریفه ((الحمد لله رب العالمین )) به اتمام رسد یعنى از قرآن شروع و به قرآن پایان یابد؛ زیرا که دفتر دل انسان کامل مساوق با دفتر دل رب اوست . من عرف نفسه فقد عرف ربه . لذا دفتر دل مولایم نیز آغاز و انجام آن به لسان خود قرآن کریم سروده شده است . فتدبر.