یک دستور اخلاقى

وقتى در محضر مبارک استاد، جناب علامه طباطبایى (رضوان الله تعالى علیه )بودم ، سخنانى از حالات شبش به میان آورد، و فرمود: هر وقت در روز مراقبت من قوى تر است ، مشاهداتى که در شب دارم زلال تر و صاف تر و روشن تر است . کسانى که در سیر و سلوک عرفان عملى ، قدم ، نهاده اند، شکارهایى دارند، و به خصوص در وجهات شبانه مشاهداتى دارند.
در آخر وافى جناب فیض قدس سره ، از کافى ثقه الاسلام کلینى به اسنادش ‍ از ثامن الائمه (ع )روایت شده است که : قال ان رسول الله صلى الله علیه و آله : کان اذا صیح قال لاصحابه : هل من مبشرات ؟ یعنى به الرویا ، یعنى رسول الله که صبح مى کرد، به اصحاب خود مى فرمود: آیا خبرهاى خوش دارید؟؛ یعنى آیا خوابهاى خوش دیده اید؟
سیره و روش حضرت رسول اکرم صلى الله علیه وآله این بود، اصحابش را یعنى یاران و شاگردانش را به سیر و سلوک وا مى داشت ، و آنان را براى شکار مبشرات ، و صید، معانى ترغیب و تحریص مى کرد، همه انبیاء این چنین بودند، همه سفراى الهى ، جز تزکیه نفس بشد و تعلیم و تاءدیب آنان ، و ایصالشان به قرب الى الله ، که در حقیقت تخلق به اخلاق الهى ، و اتصاف به صفات ربوبى و تاءدیب به آداب الله است ، هدفى دیگر نداشته اند .
این شب مردان خداست که مبشرات دارند، رؤیاى صالح و صادق دارند، آرى !

شب مردان خدا، روز جهان افروز است

روشنان را به حقیقت شب ظلمانى نیست

بارى ! کاءن رسول الله صلى الله علیه وآله به اصحابش فرموده است که : آیا همان طور که حیوانات خودتان را در شب علوفه مى دهید، و آنها را در جایى مى بندید که خوردند و خوابیدند، شبى را به روز آورده اند، و شبى حیوانى داشته اند، شما هم آنچنان شب به روز آورده اید، یا شب انسانى داشته اید، که شکارهایى کرده اید و مبشراتى دارید، خداوند سبحان فرمود:
و من اللیل فتهجد به نافله لک عسى ان یبعثک ربک مقاما محمودا