در محضر مبارک حضرت علامه طباطبائى (صلى الله علیه و آله ) که بنده با جمعى از آقایان ، دیگر، دوستان دانشمند فاضل ما، آقایانى بودند که ما چندین جلد کتاب بحار را در محضر شریف ایشان از بدو تا ختم ، خواندیم ، بنده همه را در دفتر خاطرات یادداشت کرده دارم ، که مثلا معاد بحار را کى شروع کردیم ، کى تمام شد، و توحید بحار را در محضر مبارکشان کى شروع کردیم ، کى تمام شد.
اصل قرآن و سنت است ، و تمام این علوم ، آن فلسفه که عقل و استدلال و برهان و منطق است ، براى این است که آن خطبه هاى توحیدى حضرت وصى (صلى الله علیه و آله ) و دیگر فرموده هاى ائمه اطهار (علیهم السلام ) ما را و آیات قرآنى را ادراک کنیم .
اگر برهان و استدلال نبوده باشد، اگر علم عرفان ، عرفان نظرى نباشد، اگر فلسفه الهى نباشد، چه کسى باید به این حرف برسد؟ و چگونه مى توان اینها را حل بکند؟ تمام این علوم و فنون ، براى این است که به آن مقام برسیم ، یعنى به منطق وحى آشنا بشویم ، باز به عرض مى رسانم که : (( للاعتلاء الى فهم الخطاب المحمدى (صلى الله علیه و آله )) ).
بالاخره ، عمده خود طلبه است . طلبه که عاشق باشد، تشنه باشد، خواهان باشد، مثل تشنه اى است که خداوند، آب را براى او آفریده است ؛ همان طورى که تشنه آب مى خواهد، آب هم تشنه تشنه است .

منبع:جلد سوم پندهای حکیمانه