ابیات فوق نمونه دیگرى از اشارات به اسرار و کنوز حروف مقطعه قرآن است که اگر قول سابق بر آن بر شما سنگین آید و در پذیرش آن دچار مشکل مى شوید زیرا که آن را ذوق و چشیدن لازم است ؛ مى توانیم به بیان این ابیات در فهم رموز قرآنى توجه داشته باشیم و این اشارت در روایات نیز آمده است و آن اینکه :
در ((الم )) ((الف )) براى ذات اقدس الله تعالى و ((لام )) براى جبرئیل و ((میم )) اشارت به حضرت خاتم انبیا محمد مصطفى (صلى الله علیه و آله و سلم ) باشد. الله تعالى دهنده است و جبرئیل واسطه ، و جناب خاتم (صلى الله علیه و آله و سلم ) گیرنده است .
در معناى ((الم )) در کتب تفسیرى و جوامع روایى ، روایت فراوانى نقل شده است .
در تفسیر خلاصه المنهج آمده است : ((نزد اکثر مفسران الف اشاره به ((انا)) و لام به ((الله )) و میم به ((اعلم )) یعنى منم خدایى که داناتر از همه ام و یا الف اشاره است به ((الله )) و لام به ((جبرئیل )) و میم به ((محمد)) یعنى حق تعالى قرآن را به واسطه جبرئیل به محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرستاد.))
(ج ۱ ذیل سوره بقره )
در تفسیر المیزان ج ۱۸ ص ۷ از ابن عباس نقل شد که : اءن الالف اشاره الى الله و اللام الى جبرئیل و المیم الى محمد (صلى الله علیه و آله و سلم ).
به معانى حروف مقطعه و دلالت آنها بر اسماء الله به معانى الاخبار و بحارالانوار مراجعه بفرمایید.
در رموز کنوز مولایم چنین آمده است : ((الم ، سه حرف است به عدد جیم که چو جانست (حرف جسم و عدد اوست چه جان – بیت ۵) و هر یک سه حرف ست که میم مسرورى ، و آن دوى دیگر ملفوظى اند.
الم ، الله و جبرئیل و محمد است . اءنا اءنزلناه فى لیله القدر (قرآن کریم – سوره قدر – آیه ۲)
نزل به الروح الامین على قلبک (قرآن کریم – سوره شعراء – آیه ۱۹۵.)
الف اءحد است که آمر است ، لام عقل فعال است که موتمر و واسطه در فیض است ، میم مظهر جمیع حروف تکوینى و تدوینى است که سراج منیر است . قلب لام الف است ، و آخر لام میم ، بلکه قلب میم هم الف است فتبصر.
آن که فرمود: ((سه حرف است به عدد جیم …)) چون در دائره ابجدى حرف ((ج )) سه است که ((ا = ۱، و ب = ۲، و ج = ۳…))
و آنکه فرمود: ((هر یک سه حرف است …)) چون ((الم )) هر حرف آن به سه حرف تلفظ مى شود ((الف )) ((لام )) ((میم )). و هر حرفى از حروف که به سه حرف تلفظ مى شود، اگر حرف اول آن با حرف آخر آن یکى باشد آن را ((مسرورى )) گویند مثل ((میم ))، و اگر غیر آن باشد آن را ((ملفوظى )) نامند مثل ((الف )) و ((لام )).
مراد از عقل فعل همان جبرئیل است که واسطه در وحى است ، و مراد از ((میم مظهر جمعى حروف تکوینى و تدوینى …)) جناب خاتم است که در قرآن به سراج منیر و اوصاف دیگر از او نام برده شده است که انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا و داعیا الى الله باذنه و سراجا منیرا. (فتح /۸)
آنکه فرمود: ((قلب لام الف است )) روشن است که ((ل ا م )) که الف در وسط و قلب آن جاى دارد، و به معنى الله است و بلکه در قلب میم هم الف است زیرا که ((م یا م )) که الف در ((یا)) در وسط میم باشد و آن هم الله است که پس وحدت عددى نشود بلکه هو الاول و الاخر و الظاهر و الباطن مى باشد. و او حق صمدى است که جا براى کثرت و وحدت عددى نیست . فتدبر.
از صفى رحمه الله در تفسیرش بشنو: