نوفلى گفت: به امام صادق علیه السلام عرض کردم : مؤمن خوابى مى بیند و همان گونه خواهد بود که دیده است . و چه بسا که خواب مى بیند و واقعیتى ندارد.
امام علیه السلام در جواب فرمود: مؤ من که خوابیده است روح او حرکتى مى کند که تا به آسمان کشیده مى شود پس آن چه را که در ملکوت آسمان در موضع تقدیر و تدبیر دیده است آن حق است ، و آن چه را که در زمین دیده است آن اضغاث احلام است.
نوفلى گوید: به امام گفتم : آیا روح مؤ من به آسمان صعود مى کند؟
گفت : آرى.
گفتم : آن چنان که چیزى از روح در بدنش باقى نمى ماند؟
فرمود: نه این گونه نیست ، اگر روح به کلّى از بدن خارج شود که چیزى از آن در بدن نماند، هر آینه که بدن مرده است.
گفتم : پس چگونه خارج مى شود؟
فرمود: آیا آفتاب را نمى بینى که در جاى خود است و شعاع آن در زمین است ؟ هم چنین است روح که اصل آن در بدن است و حرکت آن ممدود است.

منبع:هزار و یک کلمه