حسن بن محبوب از محمد بن قاسم نوفلى گفت : به امام صادق (ع ) عرضه داشتم : مؤ من خواب مى بیند و واقع نیز همانگونه است و گاه خواب مى بیند ولى مطابق نیست .
فرمود: وقتى مؤمن خوابید از روح وى حرکتى کشیده به آسمان بلند مى شود هرچه روح مؤمن در ملکوت اشیاء در جایگاه تقدیر و تدبیر دید حق است ، و هرچه که در زمین دید، اضغاث احلام است .
به او عرضه داشتم : آیا روح مؤمن به آسمان صعود مى کند؟
فرمود: بله
پرسیدم : این صعود آیا به گونه اى است که به کلى روح از بدن خارج شود تا هیچ در آن نماند؟
فرمود: خیر، اگر همه روحش از بدن خارج شود تا هیچ در آن ماند پس وى مى میرد .
پرسیدم : پس چگونه روح مؤمن به آسمان خارج مى شود؟
فرمود: آیا خورشید را در جاى خود در آسمان نمى بینى که نور و شعاعش ‍ در زمین است ؟ روح مؤمن نیز این چنین مى باشد، اصل آن در بدن و حرکت وى کشیده به آسمان است

منبع:فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی