دعا کلید عطاء و وسیله قرب الى الله تعالى و مخ عبادت  و حیات  روح و روح حیات است.

دعا کوبه باب رحمت رحیمیه و سبب فتوح برکات شرح صدر و نور و ضیاى سر است.

دعا موجب رسوخ حب ذکر الهى در دل, و منزه نفس از رین شواغل است. دعا توشه سالکان حرم کبریاى لا یزال, و شعار عاشقان قبله جمال , و دثار عارفان کعبه جلال است.

دعا سیر شهودى و کشف  وجودى اهل کمال و تنها رابطه انسان با خداى متعال است.

دعا معراج عروج نفس ناطقه به اوج وحدت, و ولوج به ملکوت عزت است.

دعا مرقات ارتقاى انسان به مقام ولایت, و رفرف اعتلاى وى به مرتبت خلت است.

دعا واسطه اسم اعظم گردیدن انسان و دست یافتن به کنوز قرآن و دارا شدن رموز تصرف طبایع اجرام و ارکانست.

دعا کاسر قلب  و جابر آن به انا عند المنکسره قلوبهم  است. یعنى دل از ذکر و دعا شکسته شود و دل شکسته درست ترین و ارزنده ترین کالاى بازار هستى است که خدا در دل شکسته است. الهى اگر یکبار دلم را بشکنى از من چه بشکن بشکنى.

دعا یاد دوست در دل راندن و نام او به زبان آوردن و در خلوت  با او جشن ساختن و در وحدت  با او نجوى گفتن و شیرین زبانى کردن است. دل بى دعا بها ندارد , و دل بى بها بها ندارد قل ما یعبؤبکم ربى لولا دعاؤکم ( بگو اگر دعاى شما نباشد پروردگار من شما را چه وزن نهد و به شمار آورد.)  صادق آل محمد صلوات  الله علیهم فرمود: علیکم بالدعاء فانکم لا تقربون بمثله ( کافى معرب ج ۲ ص ۳۳۹ )

منبع: نور علی نور