علامه حسن زاده آملی:

افلاطون مى گوید: اما آن کس که هدفش در دنیا، تنها لذت طلبى به وسیله خوردنى ها نوشیدنى ها و… است که ثمره و نهایت آنها چیزى جز بوى بد نیست و نیز جماع و لذت جنسى ، پس نفس عقلیه او توان و مجال تشبه به بارى تعالى را نمى یابد .
سپس افلاطون قوه شهوانیه انسان را به خوک و قوه غضبیه اش را به سگ و قوه عقلیه او را به فرشته تشبیه کرده ، مى گوید: کسى که شهوت بر او غلبه کند و هدفش ارضاى آن باشد، مانند خوک است ، و آن که قوه غضبیه بر او چیره شود، چون سگ ، و کسى که قوه نفس عقلیه بر او غالب باشد و بیشتر اوقاتش به فکر و شناخت حقایق اشیا سپرى شود، مسایل سخت علمى را از ذهن بگذراند، انسان فاضلى است که شبیه بارى تعالى است ؛ چون آنچه در بارى تعالى یافت مى شود عبارت است از: حکمت و قدرت و عدالت و نیکى و زیبایى و حقیقت

منبع:رساله لقاء الله ، ص ۱۶۰.