کد ثبت علمی:۵۵۵-۶۱۰-۳۴۹۰۴۰۴۰۱۷-۱۸۰۴

آیه الله علامه رفیعى نابغه ایست که در علوم عقلیه و نقلیه از مفاخر امامیه و از اعاظم شیعه است. و در این عصر از بزرگترین استادان حکمت متعالیه در حوزه هاى علمیه اسلامى بشمار مىرفته است. آنجناب در حدت ذکا و قوت حافظه، و حسن و لطف  تقریر، و جودت و فصاحت  گفتار، و حلاوت و سلاست بیان، زبان زد خواص بوده است. و به ویژه در تعبیر و تفسیر آرا و افکار ملاصدرا و حل معضلات اسفار تبحر و تمهرى شگفت داشت.

در سال ۱۳۱۵ هق، در شهرستان قزوین از بین علم و تقوى قدم به عرصه وجود نهاد و دیده به چهره جهان گشود، و در تحت مراقبت و تربیت  والد ماجدش در قزوین به تحصیل کتب مقدماتى متداول در میان طلاب  علوم پرداخت، و پس از آن به قصد عزیمت تهران و قم، اقامت  قزوین را ترک گفت و در محضر مبارک آیات  علم و اعلام دین: آقا میرزا حسن کرمانشاهى، و آقا میرزا هاشم اشکورى، و حاج فاضل تهرانى و میرزا محمود رضوان قمى، و آقا سید محمد تنکابنى، و آقا شیخ محمد رضاى نورى، و آقا شیخ على رشتى، و آقا میرزا ابراهیم زنجانى، و حاج شیخ عبدالکریم حائرى یزدى، قدس الله اسرارهم به مقامات شامخه و معارج و مدارج عالیه نائل آمد. معظم له مثل فارابى و مفید، موجزنویس بود، و مؤلفاتى چند در معقول و منقول دارد و برخى از آنها به طبع رسیده است، از آن جمله همین رساله وجیز و عزیز در اتحاد عاقل به معقول است که به مناسبت (جشن چهارصدمین سال تولد صدرالمتألهین در کلکته) نگاشته است.

فیلسوف بزرگ الهى و فقیه بنام اسلامى آیه الله علامه رفیعى قدس سره العزیز در تهران در غره محرم هزار و سیصد و نود و شش هجرى قمرى على هاجرها آلاف  التحیه والسلام نداى حق را لبیک گفت و به خطاب یا ایتها النفس المطمئنه ارجعى الى ربک  راضیه مرضیه فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى مخاطب شد، و پیکر شریفش به ارض قدس قم که هنالک  الولایه لله الحق، انتقال و در مسجد بالا سر حرم مطهر حضرت ستى فاطمه معصومه بنت باب الحوائج الى الله موسى بن جعفر علیهم السلام به خاک  سپرده شد. اعلى الله تعالى مقاماته القدسیه، و افاض علینا من برکات انفاسه النفیسه سه شنبه یازدهم شوال المکرم ۱۴۰۱ هق مطابق بیستم مرداد ماه ۱۳۶۰ هش.

حسن حسن زاده آملى

منبع:اتحاد عاقل به معقول