هِشْتن حجاب دیده

خوشا آنگاهى که خاموش است و گویا   حجاب دیده هِشت و هست بینا 

 هِشْت فارسى فهلوى قدیم است به معنى گذاشت است . و بهشت هم به معناى گذاشتن است و حرف باء براى زینت است .
حال خاموشى همان حال توجه عرفانى خاص است که در حضور تام و مراقبت کامل است که شخص در آن حالش خاموش است ولى در عین حال گویاست و چونکه حجاب دیده را فرو گذاشته است و چشم دل او باز شده ، لذا حقایقى را مشاهده مى کند و به اسرارى ناطق است که اهل معرفت بدین اشارت مى دانند که واقع امر چگونه است . هر آن کس ز حکمت برد توشه اى ، جهانى است بنشسته در گوشه اى .
در غزل طلعت دوست دیوان آمده است :

درس حیرت حسن از پیر طریق آموخت   لب فرو بست و بدل شورش و غوفا دارد

منبع:جلد دوم شرح دفتر دل-شارح:استاد صمدی آملی