الهى آدم شب کور کجا و عبد شکور کجا؟ که شب کور شکور نباشد.
الهى ، خروس را در شب خروش نباشد و حسن خاموش باشد!
الهى ، مس سگ اصحاب کهف بى طهارت روا نبود، و حسن را طهارت نباشد؟!
الهى ، نماینده ات فرمود: (( القلب حرم الله )) ، حرمت را حفظ بفرما!
الهى ، با همه شیرین زبانى و شیرین کارى ام ، نمى دانم چه کاره ام .
الهى ، (( سبحانک و تعالیت )) ، قطره ماء مهین را چه مَنیتى و چه مُنیَتى ؟!
الهى ، شکرت که نداى (( یا ایتها النفس المطمئنه  )) را لبیک مى گویم .
الهى ، شکرت که هر کتابى را مى خوانم ، کتاب وجود خودم را مى خوانم .
الهى ، جهان زندان رندان است ، و جهانیان بهشت آنان ؛ ما را با رندان بدار!
الهى ، چه عذابى از حجاب سخت تر است ؛ به حق خودت از جهنم حجابم وارهان !
الهى شکرت که از تنهایى و خلوت لذت مى بریم ، چه ، تنها از خلوت وحشت دارد.
الهى ، حسین شیر خوار حسن را به حسن ببخش و حسن را به شیر خوار حسین .

منبع:الهی نامه. به نقل از جلد سوم پندهای حکیمانه