حضرت علامه ی شعرانی ( ره ) در اجازه ی اجتهاد خویش به مولای مکرممان از ایشان به :
. . . مولانا الأجل الموفق نجم الدین و نور الصبایه و مصباح العلم و شمس الهدایه شیخ حسن آملی معروف به حسن زاده . . .
یاد فرموده است .

حضرت علامه طبابایی ( ره ) خاک پای او را توتیای چشم خود می داند .

شخصیتی که :

مقام معظم رهبری در مورد ایشان می فرمایند :

استادی کسی همچون حضرت آقای حسن زاده آملی دامت معالیه که میان مراتب عالیه ی علمی و مقامات و فتوحات معنوی و روحی جمع کرده اند برای هر موسسه ی علمی و دانشگاه و حوزه ای مغتنم و موجب افتخار است .

آیت الله بهاء الدینی :

ایشان را مایه دلخوشی و امیدواری خود به حوزه می داند .

و حضرت آیت الله صالحی مازندرانی :

گوید با دیدن ایشان به یاد شیخ بهایی و خواجه ی طوسی می افتد .

آیت الله حجت هاشمی خراسانی از اساتید بزرگ حوزه ی علمیه مشهد در مورد ایشان سروده :

حسن زاده آمـــــلی مرد حـــق بود منـــکر او ســــــزاوار دق

چو مولای خود حق و حق با وی است ز أقــران خود برده گوی سبـــق

خـــداوند علم و خـــدای عمــل چو باقـر علیه السلامکند باخبر علم شـق

فلاطون عصــــر است و بقراط دهر چو او تو نیابی به نظــــم و نسـق

دو صــد بوعـــلی هست شاگرد او چو او تو نیابـــی به کلّ فِــــرَق

چو اسرار و صــدرا خبیر و بصــیر چو موسی علیه السلامعصا می زند فانفَلَق

بزرگ دانش آموخته ی محضر ایشان یعنی وارث علوم حضرت علامه حسن زاده آملی ، مربی و معلم نفوس حُسن حَسَن حضرت استادنا المعظم آیت الله داود صمدی آملی استادش را اینگونه می ستاید :

شیخ عارف کامل مکمّل ، واصل به مقام منیع قرب فریضه ، حضرت راقی به قله های معارف الهی ‌و نائل به قله ی بلند و رفیع اجتهاد در علوم عقلیه و نقلیه ،‌صاحب علم و عمل و طود عظیم تحقیق و تفکیر ، حبر فاخر و بحر زاخر و عَلَم عِلم ، عارف مکاشف ربانی ،‌ فقیه صمدانی ، عالم به ریاضیات عالیه از هیئت و حساب و هندسه ، عالم به علوم غریبه و متحقق به حقائق الهیه و اسرار سبحانیه ،‌مفسر تفسیر انفسی قرآن فرقان ، استاد اکبر معلم اخلاق ،‌مراقب ادب مع الله و مکمّل نفوس شیقه ی إلی الکمال آیت الله العظمی حضرت علامه ذوالفنون جناب حسن زاده آملی روحی فداه که حقیقت علم را از کوثر ولایت عظمای الهی یعنی دهن مطهر و منبع آب حیات انسانی ثامن الحجج حضرت ولی الله الأعظم علی بن موسی الرضا علیهما السلام چشیده است .

. . . او بعنوان مظهر ولایت نوری ی بوالحسنی که حسن ازبوالحسن دارد نشانی . . . خضر راه سالکان کوی طریقت و حقیقت است .

در مورد پدر و مادر ایشان می فرماید :

همان پدرگرامی که کاسب حبیب الله بود و با کسب حلال خود حلاوت حلال را در کام مولایم بیالود و مادر مومنه طیبه و طاهره ای که بحق غرق در نور ولایت بود و فاطمیه مشرب و سمیّه حضرت بقیه النبوه زجاجه الوحی فاطمه العارفه بالأشیاء علیها السلام بود که از دامن مطهر و نورانی و پاک از ارجاس حین الولاده خود فرزندی اینچنین که بحق از اولیاء الله است را به نظام هستی اهداء نمود .

اکنون از زبان خود حضرت مولی بشنو :

به چندین رشته از منقول و معقول تسلط یافته ام معـقول و مقـبول

به قــــرآن آشـــنایی آنچنانم که خود یک دوره ی تفسـیر آنم

نه تفســــیر عبارات و ظــواهر که ساحل بین در آن حد است ناظر

به تفســیری که باشد انفسی آن کز آفاقی فـــزون باشد بسی آن

گر چه فـــنون هنرم یک بیک هست بســی بی کمی و کاستی

گاه نظر در فن فــــقه و اصول رأی مــــــرا رتبت علیاستی

حکمت اشــــراق بدستی و در دست دگر حکــمت مشـاستی

و

حسن از بوالحسن دارد نشانی

و

جان من از مشــرب عرفان من چیست یکـــی آیت کبراستی

لوای افتخار و اشتهار کالشمس فی رابعه النهار بر افراشته و صد قافله ی دل همراه خود دارد .

دیگر شاگرد ایشان حضرت حجت الإسلام و المسلمین جناب آقای سید علی حسینی آملی در وصف استادش گوید :

وی در مقام برد الیقین توحید حقیقی صمدی قرآنی را ادراک کرده و در مقام شهود و توحید و نبوت مستمع موذن نظام عالم و همه ی ماسوی الله بوده و از مقام صادر اول تلّقی کرده که حضرت خاتم الأنبیاء صلّ الله علیه و آله بر جانب یمین که گویای تمامیت یمن است بر او اذان می گفت و این اذان استماع و ارتباط جان لایق مولای ما در آن محضر بوده است نه شنیدن به صورت طبیعی که شاید نصیب هر کس در این نشأه در زمان حیات آن حضرت می شد .

او ساقی نفوس مستعده از جام شراب طهور توحید ناب صمدی قرآنی از کوثر زلال « صفاء خاصه الخاصه » است .

او مبشّر رحمت رحیمی حق تعالی و سبب اتصال حضیض ارض نفوس مستعد به ذروه ی سماء معارف حقّه ی قرآن از مشرب « من خوطب بالکتاب العزیز » است .

و اینک گویم که با این همه توصیف که گوشه ی از آن را را به عرض محضر رساندم لکن خورشید حقیقت وجود مبارک ایشان همچنان برای ما پشت ابر مانده چرا که :

حضرت علامه طباطبایی ( ره ) فرمودند :

حسن زاده آملی را کسی نشناخت جز امام زمان و خاک پای حسن زاده توتیای چشم طباطبایی .

منبع: نوشته اقا مرتضی از کلوب علامه حسن زاده املی