نمى دانم در این حالت چه هستم   که مى خواهد قلم افتد ز دستم
چرا آهم جهد از کوره دل   چرا دل شد چو مرغ نیم بسمل
چرا اشکم ز دیده گشت جارى   مگر این گریه شوق است بارى
و یا از درد هجران است جارى   که ناله آمده است و آه و زارى
بمن ((اقرب من حبل الورید)) است   چرا این بنده در بُعد بعید است

حضرتش در این مقام نسبت به آن حال مبارکش مى فرمود: ((یادش بخیر)).
در مورد کلمه ((ورید)) در آیه مذکور در کلمه ۱۹۲ هزار و یک کلمه آمده است :
قوله سبحانه و نحن اءقرب الیه من حبل الورید (ق /۱۷) من افادات الاستاذ العلامه الشعرانى – شرف الله نفسه – اءن الورید هو الاور طى معرب Aorje الفرنسیه .
و اءقول : الظاهر اءن الائورطه هو الوتین . و فى المعاجم الفرنسیه اءن الئورطه هو الشریان الاصیل الذى یخرج من تحت البطن الایسر من القلب و تنشعب منه سائر الشرایین ، و یوصل الدم الى جمیع اعضاء البدن ، و ان شئت فارجع اللاروس الکبیر.
و فى التفاسیر اءن الورید عرق فى باطن العنق . و الحبل العرق اءى حبل هو العرق کما فى الجواهر. و فى تفسیر المراغى : حبل الورید عرق کبیر فى العنق . و للانسان وریدان مکتنفان بصفتحى العنق فى مقدمها متصلان بالوتین یردان من الراءس الیه فتدبر. انتهى .

منبع:جلد دوم شرح دفتر دل-شارح استاد صمدی آملی