آقا از کدام دل می پرسد ؟ آیا از دلی که مخروطی شکل صنوبری است و در پهلوی چپ قرار دارد؟ این دل در کار است و به طور طبیعی در قبض و بسط است. ولی این دل را درازگوش ، خرگوش ، استر ، اشتر و دیگر جانوران نیز دارند و با آنها در داشتن این دل انبازیم و بدون هیچ دو دلی ممیز انسان از حیوان این دل نیست و آنکس که گفته است :

درباره این دل مشترک نگفته است. اگر از قلبی که لطیفه ی غیبی الهی است و قابل است که گنجینه ی معارف ربوبی گردد که بدان انسان از دیگر جانوران ممتاز است می پرسد ، از جواب آن شرمسارم.
اگر عرش و آنچه را که در بر دارد صد هزار هزار برابر آن  در گوشه ای از گوشه های دل عارف بالله نهاده شود ، احساس نمی کند.حضرت خاتم – صلی الله علیه و آله – فرمود : ” لی مع الله وقت لا یسعنی فیه ملک مقرب و لا نبی مرسل “یعنی مرا با خداوند وقتی است که در آن وقت هیچ ملک مقرب و هیچ پیغمبر مرسل نمی گنجد. و از این پیغمبران مرسل یکی خود آن حضرت است . سبحان الله از حلاوت گفتار ! به حکم حدیث شریف قدسی : ” لا تسعنی ارضی و سمائی ولکن یسعنی قلب عبدی المومن ” دل محل ظهور تتجلیات انوار الهی است.
در حدیث دیگر آمده: “قلب المومن عرش الله الاعظم” دل مومن عرش اعظم خداست.
منبع : نامه ها و برنامه ها