از امام باقر (علیه السلام ) (و شکافنده ) علوم پیامبران (علیهم السلام ) در دعاى افتتاح چنین آمده است : اللهم انى اساءلک من اسماءک باکبرها و کل اسماءک کبیره اللهم انى اساءلک من کلماتک باتمها و کل کلماتک تامه یعنى بار خدایا! من از تو به بزرگ ترین اسماى تو خواهانم ، و همه اسماى تو بزرگند. خدایا! از تمام ترین کلمات تو، از تو خواهانم و همه کلمات تو تمامند.  ))
۲۱۲- طعام حقیقى انسان
زید شحام ، حضرت امام باقر (علیه السلام ) را از تفسیر این آیه کریمه : (( فلینظر الانسان الى طعامه ))، سوال کرده است که : طعام انسان چیست ؟
امام (علیه السلام ) در جواب فرمود: (( بنگرد عملش را از کجا تحصیل مى کند. ))
این آیه ، طعام را بر روى انسان برده است ، و انسان من حیث هو انسان ، غذاى او عمل صالح است که علم و عمل ، انسان پرور و انسان سازند.
باید بین غذا و مغتذى ، سنخیت بوده باشد، غذا گیرنده که انسان شد، غذاى مسانخ و مجانس او، یعنى طعام او، علم است ، گوش انسان ، دهان جان او است . باید دقت داشت که این دهان ، از کدامین سفره ارتزاق مى کند.

مهم ترین و اساسى ترین کارى که ما در امتداد زمانى خود داریم ، این است که خودمان را درست بسازیم . هیچ کارى براى انسان مهم تر از درست ساختن خودش نبوده و نیست ، و هیچ عمل در قدر و قیمت بدان نمى رسد، و به مبناى رصین و فتواى قویم برهان و قرآن ، علم و عمل انسان سازند.
قرآن عین برهان است ، و عقل و نقل معاضد یکدیگرند، و هر دو در این حکم محکم متفق اند، اگر انسان من حیث هو انسان ، باید خودش را بسازد، چاره اى جز تحصیل علم نافع و عمل صالح ندارد.
و چون علم و عمل ، انسان سازند، هر یک از ما باید مراقب و مواظب خود بوده باشد، که چگونه دارد در شب و روز خود را مى سازد.
جناب برهان الموحدین و قدوه العارفین ، على امیر المومنین ، در کوفه جوانى را مى بیند که به خواندن تصنیف هاى هرزه و آلوده سر گرم و دل خوش است ، امام به او فرمود: (( دارى به چه چیزهایى دفتر وجودت را پر مى کنى ؟ ))
منبع:مجموعه مقالات ، ص ۳۵ و۳۶