کتاب عظیم الشأن فصوص الحکم , اثر بى نظیر شیخ اکبر محیى الدین بن عربى , کتابى است که مصنف بزرگوارش آن را طبق دستور پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله , که در دهه آخر محرم ۶۲۷ در رؤیاى صادقانه اى برایش ظاهر گشت و بدو فرمود : این کتاب فصوص الحکم است , آن را بگیر و با خود به میان مردم ببر تا از آن بهره مند شوند , بدون کم و کاست نگاشته است . این کتاب از زمان نگارش و نشرش تا کنون همواره مورد توجه موافقان و مخالفان عرفان , خصوصا موافقان و مخالفان شخص محیى الدین بوده و نیز هست . لذا عده اى به شدت از آن انتقاد کرده و کتابهایى را در رد آن نوشته اند و در مقابل عده بسیارى از محققان و دانیان از آن ستایش کرده و به زبانهاى عربى و فارسى و ترکى و دیگر زبان هاى رایج در جوامع اسلامى بر شرح و تبیین مطالب آن همت گماشته اند . در میان شرحهایى که بر کتاب مزبور نگاشته شده , شرح داوود بن محمد علامه قیصرى را شأن و اهمیت بسزایى است و به همین جهت از زمان تألیفش تا کنون همواره در حوزه هاى عرفان نظرى , به عنوان یکى از متون درسى مطرح و مورد تدریس قرار داشته و نیز دارد .
حضرت استاد حسن زاده آملى دام ظله شرح فصوص قیصرى را در تهران نزد مرحوم استاد فاضل تونى رضوان الله تعالى علیه فرا گرفت و خود نیز موفق گردید طى سالیان درازى چهار دوره آن را تدریس نماید . معظم له در طول مدتى که به تدریس کتاب یاد شده اشتغال داشت , علاوه بر اینکه با نسخ متعدد مقابله و تصحیح کرد تعلیقات و حواشى ارزنده و عمیقى را بر آن نگاشت و بدین ترتیب بر فواید و عواید کتاب افزود .

گفتنى است نسخه مصحح این کتاب همراه با تعلیقات حضرت استاد هم اکنون نزد ایشان محفوظ است و هنوز نوبت طبع و نشرش فرا نرسیده است .

منبع:مرورى بر آثار و تألیفات استاد فرزانه حضرت آیت الله علامه حسن حسن زاده آملى[ دامت معالیه]