بسم الله عارف

بسم الله عارف به منزل کن الله جل جلاله است و باید از بسم الله به روى انسان درى گشوده شود.

شیخ عارف محیى الدین عربى در رساله الدرالمکنون و الجوهر المصون فى علم الحروف، گوید:

و من فاته فى هذا الفن سر بسم الله الرحمن الرحیم فلا یطمع أن یفتح علیه بشىء فانه الباب المفتوح و السر الممنوح و فضائلها جمه لا یعلمها سائر الامه. و اعلم ان منزله بسم الله الرحمن الرحیم من العارف بمنزله کن من البارى جل و على. و همچنین در جواب سؤال صد و چهل و هفتم باب هفتاد و سوم فتوحات مکیه.

انسان نائل به رتبت ولایت، صاحب مقام کن است

در باب سیصد و شصت و یک فتوحات مکیه آمده است که: ورد فى الخبر فى اهل الجنه أن الملک یأتى الیهم فیقول لهم بعد أن یستأذن علیهم فى الدخول فاذا دخل ناولهم کتابا من عندالله بعدان یسلم علیهم من الله و اذا فى الکتاب لکل انسان یخاطب به: من الحى القیوم الذى لایموت الى الحى القیوم الذى لایموت اما بعد فانى اقول للشىء کن فیکون و قد جعلتک  الیوم تقول للشىء کن فیکون .

حاصل این که ملکى از جانب حق تعالى بر اهل بهشت  وارد مى شود و پس از اذن دخول و سلام نامه اى از خداوند عالم به هر یک مى دهد به این مضمون: این کتابى است از حى قیومى که نمى میرد به حى قیومى که نمى میرد، اما بعد من به شىء مى گویم کن فیکون، تو را در امروز چنان گردانیدم که به شىء بگوئى کن فیکون.

و این بیان را با مطلب شامخى که نیز شیخ در فص اسحاقى افاده فرمود العارف یخلق بهمته ما یکون له وجود من خارج محل الهمه ولکن لاتزال الهمه تحفظه، ضمیمه بفرمائید نکاتى بسیار دقیق در معرفت نفس انسانى عائد مى شود.

منبع: ولایت تکوینی