شیخ صدوق در باب تفسیر قل هو الله احد، در کتاب توحید از وهب ابن وهب قرشى نقل مى کند، که از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: گروهى از فلسطین نزد امام باقر علیه السلام آمدند و از آن حضرت درباره مسایلى پرسش نمودند و حضرت بدانها پاسخ فرمود.سپس درباره الصمد پرسش نمودند. آن حضرت فرمود: تفسیر صمد در خود کلمه الصمد است . الف ، دلیل بر انیت خداست که فرموده : شهد الله انه لا اله الاهو، و این اشاره است به این که او از آن که حواس بتوانند به ادراکش آورند، غایب است . لام ، دلیل بر الهیت اوست به این که او خداست … چه ، تفسیر اله این است که کسى که مردم را از درک ماهیت و چگونگى  با حس و خیال باز مى دارد و آنان را حیران مى کند .تا این که فرمود: هر وقت شخصى در ماهیت بارى تعالى و کیفیت او فکر کند، درمانده شده ، متحیر مى گردد…
انیت از آن مشتق است . چنانکه از فرمایش امام باقر علیه السلام که نیکو فرموده است ، به دست مى آید که انیت همان قول خداى عز و جل ؛ شهد الله انه لا اله الا هو است و تعبیر از وجود به انیت و از حدود به ماهیت یا مائیت در سخنان و زبان اهل الله کم نیست .
ظهور تمام ماهیات به وسیله وجود است و به خودى خود نورانیتى ندارد و بلکه در ذات خود نیستى محض و تاریکى محض مى باشند و نور خود را از غیر خود، یعنى وجود کسب کرده اند؛ چون خداوند متعال حد و نهایتى ندارد، ماهیتى نیز در مورد او متصور نیست ، و والاتر از این کسى است که همجنس مخلوقاتش باشد.
در حدیث آمده است که : پروردگار ما، به ذات خود نورانى است . حى الذات ، قادر الذات و عالم الذات است . هر کس بگوید: او قادر به قدرتى و عالم به علمى و حى به حیاتى است ، در کنار خداوند متعال ، خداى دیگرى را شریک گرفته است و بر ولایت ما نیست .

منبع:فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی