مناسبت نقل در این مقام کلام سید نعمت الله جزائرى شوشترى در کتاب انوار نعمانیه است :
عده اى از موثقین حکایت کرده اند که : شاه اسماعیل وقتى بر بغداد دست یافت به مشهد حضرت امام حسین آمد و از برخى مردم شنید که به حر بن یزید ریاحى طعن مى زدند، وى به نزد قبر وى آمد و دستور داد که نبش قبر وى نمایند، او را خوابیده به همان وضعى یافتند که شهید شده و دیدند بر سر وى دستمال بسته شده ، شاه اسماعیل – نور الله ضریحه – خواست آن دستمال را بردارد؛ زیرا در کتب سیر و تواریخ نقل شده بود که آن دستمال حسین علیه السلام است ، که سر حر را در آن واقعه اى که مجروح شد بست و بر همان هیاءت دفن گردیده است ؛ وقتى آن دستمال را از سرش باز کردند، خون حر راه افتاد به طورى که قبر از آن پر شد، وقتى آن دستمال را بر سر بستند، خون باز ایستاد وقتى دوباره آن را باز کردند خون راه افتاد، و هر چه خواستند به غیر آن دستمال جلوى خون را بگیرند ممکن نشد. پس بر آنها حسن حال حر روشن شد، شاه فرمان داد که بر قبر وى ساختمانى بسازند، و خادمى براى قبر وى برگمارند تا در آن خدمت کند.