به کلام کامل عرشى حضرت سید الشهداء امام ابو عبدالله در دعاى شریف عرفه در بیان توحید صمدى توجه بفرمایید که کل الصید فى جوف الفرا:
کیف یستدل علیک بما هو فى وجوده مفتقر الیک ؟ ایکون لغیرک من الظهور ما لیس لک حتى یکون هو المظهر نک ؟ متى غبت حتى تحتاج الى دلیل یدل علیک ، و متى بعدت حتى تکون الاثار هى التى توصل الیک ؟ عمیت عین لا تراک علیها رقیبا، و خسرت صفقه عبدلک تجعل له من حبک نصیبا… ؛
آیا غیر تو را نصیبى از ظهور است که تو از آن بى بهره باشى و آنگاه او تو را ظاهر سازد؟ کى غایب بوده اى که محتاج به دلیلى باشى تا بر تو دلالت کند، کى دور بوده اى که آثار، ما را به وصلت برساند؟ کور است چشمى که تو را مراقب خویش نبیند. زیانکار است بنده اى که از عشقت بهره اى ندارد.