سخنی چند در آداب سائر الی الله بیاوریم.
۱. قرآن که صورت کتیبه انسان کامل اعنی حقیقت محمدیه است به اندازه ای که از آن بهره برده ای به حقیقت خاتم صلی الله علیه و آله تقرب یافته ای.اقرا وارق.
۲. ای عبادالرحمن! آخر سوره فرقان از((عباد الرحمن الذین یمشون علی الارض))تا آخر سوره هر یک دستورالعمل کاملی است.
۳. باب سیزدهم و باب بیستم ارشادالقلوب دیلمی آمده :قال النبی یقول الله تعالی من احدث ولم یتوضا فقدجفانی،ومن احدث وتوضا ولم یصل رکعتین فقدجفانی،و من صلی رکعتین ولم یدعنی فقدجفانی،ومن احدث وتوضا وصلی رکعتین ودعانی فلم اجبه فیما یسال من امردینه ودنیاه فقدجفوته ولست برب جاف.حالا که در این عمل سهل رخیص چنین نتیجه عظیم نفیس است خوشا آنکه از علو همت خود بعد از ادای این دستور از حق تعالی مطلبی بخواهدکه آن را زوال و نفاد نباشد اعنی حلاوت ذکر،لذت لقا و شرف حضوربخواهد،

۴.((وکلوا واشربوا ولاتسرفوا انه لایحب المسرفین))فضول طعام ممیت قلب است و مفضی به سرکشی نفس وطغیان اوست،و از اجل خصال مومن جوع است.

۵. همانطور که فضول طعام ممیت قلب است، فضول کلام نیز از قلب قاسی برخیزد. از رسول الله روایت است که: لاتکثروا الکلام بغیر ذکرالله فان کثره الکلام بغیر ذکر الله قسوا القلب ، ان ابعد الناس من الله القلب القاسی.
۶.محاسبت نفس که امام کاظم فرمود : لیس منا من لم یحاسب نفسه فی کل یوم فان عمل حسنا استزاد الله و ان عمل سیئا استغفرالله تعالی منه و تاب الیه.
۷. مراقبت، و این مطلب عمده است.قال الله تعالی((وکان الله علی کل شیء رقیبا))و قال النبی صلی الله علیه و آله:اعبدالله کانک تراه فان لم تکن تراه فهو یراک.
۸.الادب مع الله تعالی فی کل حال.
۹.العزله.سلامت در عزلت است.با خلق باش و نباش.

۱۰. التهجد.((و من اللیل فتهجد به نافله لک عسی ان یبعثک مقاما محمودا.وقل رب ادخلنی مدخل صدق و اخرجنی مخرج صدق واجعل لی من لدنک سلطانا نصیرا))
۱۱.التفکر.((الذین یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم و یتفکرون فی خلق السماوات والارض ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النار.))
۱۲. ذکرالله تعالی فی کل حال قلبا و لسانا.((واذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفه و دون الجهر من القول بالغدو والاصال و لاتکن من الغافلین.ان الذین عند ربک لایستکبرون عن عبادته و یسبحونه و له یسجدون.))
۱۳. ریاضت در طریق علم و عمل بر نهجی که در شریعت محمدیه مقرر است و بس، که علم و عمل برای طیران به اوج کمال و عروج به معارج به منزلت دو بال اند.
۱۴. اقتصاد یعنی میانه روی در مطلق امور حتی در عبادت.
۱۵. مطلب در دو کلمه است: تعظیم امر خالق ، و شفقت با خلق.

گفتار بسیار است ولی دو صد گفته چون نیم کردار نیست. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
منبع: نامه ها برنامه ها