در سوره مبارکه فصلت / ۵۴ فرمود:

سنریهم آیاتنا فى الافاق و فى انفسهم حتى یتبین لهم انه الحق
اگر نیکبختى گفت که:

کلام صائبى گفته است که باید آن را غنیمت شمرد و بدان اهتمام داشت . چه اینکه در قیام قیامت دلها، به شخص گفته مى شود که کتاب وجودى خویش را بخوان (اقرا کتابک کفى بنفسک الیوم علیک حسیبا) که همان کتاب انفسى او به شمار مى رود.
کتاب انفسى هر کسى همان نفس ناطقه اوست که با علم و عمل که دو گوهر انسان سازند، ساخته مى شود و این کتاب انفسى را به وزان کتاب آفاقى مراتب است که همانند کتاب محو و اثبات ، و کتاب مبین و ام الکتاب انفسى را به وزان کتاب آفاقى او را هم مرتبه محو و اثبات و کتاب مبین و ام الکتاب است ؛ که یک موجود ثابت سیال است و از فرش تا فوق عرش را پر کرده است .
اگر انسان کتاب وجودیش را درست بخواند و ورق بزند مى تواند همه کتابها آفاقى را در او بگنجاند و داراى همه کلمات نوریه تکوینى گردد که این دفتر شایستگى لوح محفوظ شدن کلمات نوریه شجون حقایق اسماء و شئون رقائق ظلیه آنها را دارا است .

این دفتر جامع ترین دفتر غیب و شهود و کاملترین مظهر واجب الوجود است .
هر شخصى شبانه روز دارد این کتاب را با علم و عمل مى نویسد و همه این نوشته ها خود او مى شوند که نفس را با علم و عمل اشتداد جوهرى است .