۱_ پنهان‌داشتن بیماری از مردم: پیامبرخدا(ص): از گنج‌های نیک، پوشیده‌داشتن مصیبت‌ها، بیماری‌ها و صدقه است.امام علی(ع): هر کس دردی را که به او رسیده، سه روز از مردم پنهان بدارد و تنها به خداوند شکایت برد، بر خداوند حق است که او را از این بیماری عافیت بخشد. ۲_ اظهار بیماری نزد پزشک:امام علی(ع): هرکس بیماری خود را از طبیبان پنهان دارد، بر بدن خویش خیانت روا داشته و درمانی ندارد.پس بیماری را باید از مردم پوشیده داشت و بی‌تابی نکرد اما برای درمان نزد پزشک بیماری را باید اظهار کرد.
۳_صبر:پیامبرخدا(ص): ناله‌ی بیمار، نوشته می‌شود، اگر شکیبا باشد این ناله، حسنه نوشته می‌شود و اگر بی‌تابی کند، بی پاداش نوشته می‌شود.
۴_ شکر:امام صادق(ع): هرکس شبی بیمار باشد و این بیماری را قبول کرده و شکر خدا را به جا آورد، آن شب برایش همانند عبادت ۶۰ سال است.
۵_ صدقه دادن:پیامبر خدا(ص): بیمارانتان را با صدقه درمان کنید که صدقه بیماری‌ها و آفت‌ها را از شما دور می‌کند.امام علی(ع): صدقه، دارویی موثر است.
۶_ دعا کردن:امام علی(ع): بیمار شدم و پیامبرخدا(ص) به عیادتم آمد و فرمود: «بگو خداوندا از تو می‌خواهم سلامتی‌ام را بر امتحانم مقدم سازی و بردباری‌ام بخشی و مرا به سوی رحمتت ببری» من این دعا را خواندم و پس‌از دعا از بستر بیماری برخاستم._امام سجاد(ع) نیز هنگام بیماری دعا می‌کردند و می‌فرمودند: خداوندا هم بر سلامت تنم که پیوسته با آن به کار خویش می‌پرداختم، و هم براین بیماری تو را سپاس می‌گویم.از مطالب استاد محمد نگهداری
پاسخ‌ها