در نماز طهارت باید و به حضور سلطان عشق رسیدن بی وضو نشاید. پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز.و از سرچشمه ی  عشق وضو ساختن همان است که حافظ فرموده :

نماز درخم آن ابروان محرابی    کسی کند که بخون جگرطهارت کرد

معراج نردبان است و نماز معراج مومن و قربان کل تقی است. بدین معراج با خدایش به راز و نیاز پردازد که ” المصلی یناجی ربه ” وضوی چنین نمازی باید از چشمه ی  عشق باشد وگرنه بیم آن است که قرب نیاورده بعد آورد. لذا شیخ بزرگوار ابن سینا در فصل هشتم نمط نهم اشارات که در مقامات عارفین است در یکی از آداب ریاضت عارف گفته است : ” العباده المشفوعه بالفکره ” یعنی : پرستشی که جفت با اندیشه باشد
و این فکرت حضور قلب است. فائده ی اقتران فکرت به عبادت در عبارت شیخ این است که عبادت ، بدن را به کلی پیرو نفس می گرداند. پس اگر نفس با این وجود از روی فکرت متوجه به جناب حق باشد انسان به کلی روی به حق آورده است و اگر فکرت درعبادت نباشد عبادت سبب شقاوت می گردد چنان که خداوند عز وجل فرمود : ” فویل للمصلین ”
منبع : نامه ها و برنامه ها