عرفان نار است !
عرفان نار است !
فلسه و عرفان
فلسفه حرف مىآورد و عرفان سکوت. آن عقل را بال و پر مىدهد و این عقل را بال و پر مىکند. آن نور است و این نار. آن درسى بود و این در سینه. از آن دلشاد شوى و از این دلدار. از آن خداجو شوى و از این خداخو. آن به خدا کشاند و این به خدا رساند. آن راه است و این مقصد، آن شجر است و این ثمر آن فخر است و این فقر، آن کجا و این کجا.
منبع : هزار و یک نکته ؛ علامه حسن زاده آملی
پاسخها