در حدیثى از رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) نقل است که: (( بعضى از مردم با چهره هایى محشور مى شوند که صورت میمون و خوک در مقایسه با آن ، زیبا مى نماید )) .
و در جایى فرموده است : (( در قیامت مردم به دو گروه محشور مى شوند: گروهى بر مرکب سوارند، و گروهى پیاده و با پاى خود و گروهى بر وجه و صورتشان )) .

سر این مطلب آن است که که هر یک از خلق و خوى رذیله و هر هیات زشت و ناپسندى که در نفس تمکن یافته است ، صورت نوعى است از انواع حیوانات ، و بدنى بدان اختصاص یافته است ؛ چون بدن شیر و مانند آن ، براى خلق و تکبر و تهور، و روباه براى حیله و نیرنگ ، و میمون براى استهزاء و سخریه ، و خوک براى آز و شهوترانى .
گاهى شخصى واحد، متخلق به اخلاق رذیله کثیرى است که مراتب متفاوتى دارند؛ پس به حسب آن ، در آخرت صورت هاى حیوانى متفاوت و متعدد مى شوند. خداوند متعال فرموده است : (( یوم تشهد علیهم سمعهم و ابصارهم و جلودهم بما کانوا یعملون )) .

منبع:رساله لقاء الله ، ص ۱۶۶- هزار و یک کلمه ، ج ۱، ص ۲۸۷