در کتاب وافى است که ابو حنفیه مى گوید:
نزد حجامى رفتم تا موى سرم را بتراشد، حجام به من گفت : سرت را پایین بیاور و روى به قبله کن و نام خداى را بر زبان جارى ساز!
پس ، از او شش خصلت بیاموختم که پیش از آن در من نبود.
بدو گفته : آیا تو آزادى یا بنده اى ؟
گفت : بنده ام
گفتم : بنده که هستى ؟
در پاسخ گفت : بنده جعفر بن محمد صادق !
پرسیدم : آیا اکنون در خانه است ؟
گفت : آرى ؟
سپس ، به سوى منزلش رفتن و اذن ورود خواستم ، لیکن مرا اذن ندادند. اندکى بعد، مردمى از کوفه آمدند و اذن گرفته ، داخل شدند. و من نیز همراه آنان شدم . چون به حضورش رسیدم ، ایشان را گفتم :
اگر پیام به اهل کوفه ارسال بنمایى ، دیگر اصحاب محمد را دشنام نخواهند داد.
من در کوفه بالغ بر صد هزار نفر را مى شناسم که آنان را دشنام مى دهند.
ایشان فرمود: سخن مرا نمى پذیرند.
گفتم : چه کسى سخن تو را نمى پذیرد و حال آن که تو فرزند رسول خدایى !
ایشان پاسخ داد: اولین کسى که سخن مرا نمى پذیرد، تویى ، که بدون اجازه ، به خانه ام وارد شدى و بدون امر من ، نشستى و سخن گفتى و مرا خبر رسیده است که قائل به قیاس نیز هستى .
فرمود: واى بر تو اى نعمان ! اولین کسى که قیاس کرد، ابلیس بود…

منبع:فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی