محیى الدین ، در مناقب مى گوید: صلوات خداوند و ملایک و حمله عرش ‍ و جمیع خلقش در زمین و آسمان ، بر آدم اهل بیت ؛ کسى که از کیت و ماکیت ، منزه و روح جسد امامت است . آن که شمس شهامت و مضمون کتاب ابداع است و حل معماى سر الله در وجود.
او انسان عین شهود، خازن کنوز غیب ، مطلع نور ایمان ، کاشف مستور عرفان ، حجت قاطع و در لامع ، ثمره مقدس شجره طوبى ، ازل الغیب و ابد الشهاده ، سر کل در سر عبادت ، وتدالاوتاد، امام العالمین و مجمع البحرین ، زین العابدین ، على بن الحسین علیه السلام ، است

منبع:فضایل و سیره چهارده معصوم در اثار علامه حسن زاده آملی